Toen ik de stap maakte van vega naar vegan schrapte ik ook honing uit mijn eetpatroon. Honing is een dierlijk product en dus niet vegan. Maar waarom is dat eigenlijk? Ik wist het fijne er niet echt van dus heb ik me ingelezen en zocht het uit. In dit artikel vertel ik je waarom vegans honing vermijden.
Mijn gedachten waren eerst: wat is er nou mis met honing? Bijen maken toch honing, dat is toch prima dat wij het vervolgens opeten? Nee dus. Er gaat van alles mis rondom de productie van honing die de bijen, de natuur en daarmee uiteindelijk ook ons geen goed doet! Laat ik beginnen met hoe honing wordt gemaakt.
Harde werkers
Honing wordt gemaakt door honingbijen van nectar afkomstig van bloemen. Voor 1 gram honing moet 200 keer heen en weer vliegen van de bloemen naar de honingraat. Iedere keer wordt het zogenaamde honingmaagje van de bij gevuld met de nectar. In de maag zorgen enzymen dat de nectar wordt omgezet in eenvoudige suiker. Wanneer de bij terugkeert bij de honingraat braakt hij de honing uit in het bekje van een bij in het honingraat. Deze bij kauwt en verteert de nectar en spuit de honing in de honingraat. De honing bevat dan nog teveel vocht, en de bij wappert dan heel snel met zijn vleugeltjes om het droger te wapperen.
Niet alle imkers over één kam scheren
Ik stond versteld, wat een werk! En dat voor een theelepeltje per bij! Want een bij produceert slechts die hoeveelheid in zijn hele leven. Zie dan even een gemiddelde pot honing voor je: hoeveel bijen hebben daar wel niet hun best voor moeten doen? Voor ik verder ga wil ik erbij zeggen dat gelukkig niet alle imkers te werk gaan zoals beschreven. Vooral de biologische imkers (er is een keurmerk voor) gaan wel goed om met hun bijen. Als ik het hieronder over de imker heb, bedoel ik hen daar dus zeker niet mee!
Bron foto: Free Images
Suikerwater in plaats van honing
De honing in het honingraat wordt afgenomen van de bijen door een imker, die de honing vervangt voor suikerwater. Net zo zoet, maar het bevat niet de voedingsstoffen en vitamines die de bijen zelf zo hard nodig hebben. Ze verzwakken hierdoor, kunnen ziek worden en uiteindelijk sterven. Ook worden ze vatbaarder voor virussen en ziektes. Dit wordt, samen met het gebruik van landbouwgiffen in verband gebracht met de wereldwijd afnemende bijenpopulatie.
Inseminatie van de bijenkoningin
De bijenkoningin wordt vaak geïnsemineerd. Dit gebeurd met zaad dat is verkregen door in het achterlijfje van een bij te knijpen. Dit zaad wordt vervolgens ingebracht bij de koningin met een klein pipet. En dat gaat allemaal vaak niet meteen goed, daar zijn 10 tot 12 zaadwinningen voor nodig en in de helft van de gevallen lukt het niet eens om het zaad goed te verkrijgen.
Knippen van vleugels
Naast dat de bijenkoningin wordt geïnsemineerd, wordt ze vaak gemerkt zodat ze herkend kan worden in de bijenkast. Tijdens dit merken raakt ze gestresst en soms zelfs buiten westen. Daarbij knippen sommige imkers ook de vleugels voor een gedeelte af. Dit is om haar te herkennen tussen de andere bijen en ervoor te zorgen dat ze niet wegvliegt.
Voor mij geen honing meer
Sinds ik de stapte maakte van vega naar vegan op 1 april 2017 stopte ik met het gebruiken van honing. Ik wist toen nog niet helemaal precies waarom, maar nu dat wel het geval is weet ik het zeker: geen honing meer voor mij!
Bron foto: Free Images
Alternatieven voor honing
Gelukkig zijn er voldoende alternatieven voor honing. De twee die ik zelf het meeste gebruik zijn agavesiroop en maple syrup. Je kunt ook kiezen voor rijststroop, dadelstroop en haverstroop. En er bestaat een veganistische versie van honing die van paardenbloemen wordt gemaakt, deze is online verkrijgbaar.
Bron eerste foto in het artikel: Free Images
Dit artikel is onderdeel van de serie Vegan FAQ met veelgestelde vragen rondom het thema veganisme. Bekijk hieronder de andere delen.
geen reacties