Naast wat eet je dan wel? is hoe ga jij er mee om dat je vriend vlees eet? één van de meest gestelde vragen die ik regelmatig krijg. Hoe het precies zit en hoe wij er mee omgaan in onze relatie lees je in dit artikel.
Vegetariër
Toen mijn vriend Fabien en ik elkaar in 2016 leerden kennen, was ik nog vegetariër. Ik wist dat ik ooit voor veganisme wilde kiezen, maar voelde me er op dat moment nog niet klaar voor. Fabien reageerde heel fijn op het feit dat ik geen vlees en vis at: hij wilde er alles over horen en stond open om van alles te proberen wat ik at. Andersom accepteerde ik meteen dat hij geen vegetariër was. Een verademing, want ik had in het verleden wel anders meegemaakt. Dates die het maar overdreven vonden dat ik geen vlees at, er lacherig over deden of me duidelijk erop afkeurden. Fabien ging er zo prettig mee om!
Minder vlees
Sinds we samen zijn eet Fabien veel minder vlees. En dat doet hij uit zichzelf, ik heb hem dat nooit gevraagd. Hij is zich er meer van bewust van geworden en maakt ook andere keuzes in de supermarkt sinds hij mij kent. Geen goedkope eieren meer bijvoorbeeld maar de duurdere waarvan de kippen een beter leven hebben gehad. Er is een groep veganisten die dat absoluut niet als verbetering zien: alle eieren zijn slecht zou het verwijt zijn, maar ik vind het wel een verbetering, al is het maar een klein stapje. Iedere stap naar bewustwording is er één vooruit!
Mijn BBQ Hero
Mijn eerste betaalde samenwerking met Wat eet je dan wel was een leuke waarbij Fabien meteen een rol kreeg: de campagne mijn BBQ hero voor Heinz! Op dat moment was ik dus nog vegetariër. Ik liet in dat artikel zien hoe Fabien mijn BBQ hero was en daarbij dat we dat als vleeseter en vegetariër prima samen konden doen.
Fabien
Oh, zo smullen dit: een meergranenbol met sla, gegrilde aubergine, halloumi (grillkaas) en pesto. Party in my mouth!
60% vegan
In totaal gok ik dat Fabien, zeker sinds we samenwonen voor zo’n 60% veganistisch eet. Zonder lange tanden, want hij eet alleen vegan baksels en maaltijden die ik maak die hij echt lekker vindt. Het ideale proefkonijn voor wateetjedanwel.nl: naast dat hij kan bevestigen of iets wel of niet naar vlees smaakt wat ik maak zegt hij ook eerlijk of hij het wel of niet lekker vindt.
Ieder zijn keuze
Heb je er dan geen moeite mee om te zien hoe hij dode dieren eet? Is een expliciete vraag die ik vrijwel altijd een keer krijg via Instagram Q&A in Stories. Nee. Echt niet. En dat heb ik bij niemand. Ik vind oprecht dat iedereen moet doen en laten waar hij zich goed bij voelt en ja, daar valt ook het eten van dierlijke producten onder. Ik kan me nog goed herinneren hoe vreselijk irritant ik het vond wanneer ik als vegetariër de les gelezen kreeg door veganisten. Daarom alleen al zal ik nooit met mijn vinger wijzen naar iemand die zich niet zo kan vinden in veganisme als ik zelf doe.
Respect
En daar ligt de sleutel: respect. Dat is er wederzijds. Gelukkig maar, want ik denk echt dat je relatie er uiteindelijk onder te leiden krijgt wanneer je niet op één lijn zit hierover. Juist door Fabien te enthousiasmeren over wat ik allemaal als veganist eet en drink en hem veel te laten proeven bereik ik op lange termijn zoveel meer dan hem te betuttelen wanneer hij zijn tanden zet in een quarter pounder. In Amerika at ik onlangs een veganistische burger die zo ongelofelijk goed was, zoveel leek op the real thing, of voor zover ik dat kan beoordelen na zo’n 30 jaar zonder vlees. Fabien probeerde een hapje en bevestigde het: dit was gewoon net echt. Als hij had geweten dat deze vegan burger zo goed zou smaken dan had hij hem ook besteld, zei hij. Ik vind dat echt een hele mooie hoopvolle stap naar een wereld waarin dieren er alleen nog maar hoeven te bestaan om te bewonderen in plaats van op te eten.
Enthousiasmeren
Dat dus: laten proeven en zelf laten ondervinden dat veganistisch eten en drinken echt zo gek nog niet is. Dat de maaltijden die ik op onze vlucht kreeg onlangs op vakantie er toch wel héél lekker uitzagen bijvoorbeeld. Ik ben de enige vegan in mijn familie. Ik respecteer hen volledig in hun keuze en andersom is dat gelukkig precies zo. Daarover schreef ik al eerder in deze twee artikelen waarin ik liet zien waarmee ik mijn vlees-liefhebbende familie heerlijke veganistische hapjes liet proeven:
Boodschappen
Thuis eet Fabien vrijwel helemaal vegan. Omdat hij pas ‘s avonds uit zijn werk komt kook ik vrijwel altijd en natuurlijk veganistisch. Fabien eet altijd met me mee, al bakt hij er heel af en toe een stukje vlees voor zichzelf bij. Mijn stelling: als ik het maar niet hoef klaar te maken heb ik daar echt geen enkel probleem mee. Ik vind het mooi dat Fabien hoewel hij dus helemaal geen veganist is inmiddels net zo’n vegan-logo-sensor heeft ontwikkeld als ikzelf. Vegan! roept hij trots wanneer hij iets heeft gevonden met het logo er op. Of wanneer hij iets lekkers koopt voor zichzelf, checkt hij altijd de verpakking om te zien dat er geen ingrediënten als gelatine en melk inzitten, zodat ik het ook mag eten. Liefde!
Uit eten
Uit eten is af en toe wel lastig, vooral wanneer ik onvoorbereid een dagje weg ga. Het vraagt veel van Fabien’s geduld af en toe. Maar uiteindelijk lukt het altijd wel om iets te eten wat we beiden lekker vinden, desnoods in twee verschillende restaurants wat ook wel eens voorkomt. Het is geven en nemen.
En jij?
Ben jij veganist en heb jij ook een partner die dat niet is? Of is het voor jou ondenkbaar om met iemand samen te leven die vlees eet? Ik ben benieuwd. Laat je reactie hieronder achter als je wil!
Zino’s Urban Bistro
De foto van ons twee bovenaan dit artikel is trouwens gemaakt tijdens een etentje bij Zino’s Urban Bistro. Een aanrader voor een gezelschap dat uit zowel vegans, vega’s en vleeseters bestaat: voor ieder hoofdgerecht is een plantaardige tegenhanger! Lees hier de review naar aanleiding van ons heerlijke diner daar afgelopen zomer.
21 reacties
Super leuk artikel! Mijn vriend is een echte vleeseter. Ik heb hiervan nooit een probleem gemaakt. Precies wat jij zegt: Respect. Hij respecteert dat ik veganist ben en ik respecteer dat hij dat nooit zal worden. Ik ken verder geen veganisten en het is daarom zo fijn dat ik open hierin ben en ook die openheid terug krijg. Mijn vriend koopt en maakt zelf zijn vlees klaar. En omdat er zóveel vegan food in de supermarkt is doet mijn eten echt niet voor het zijne onder qua smaak! Gelukkig proeft hij ook van mij en vind hij ontzettend veel lekker! Daarom vaak een super lekkere vegan appeltaart om de rest van zijn familie ook verbaasd te laten kijken haha. En onbewust denken ze allemaal na over recepten en of ik het mag hebben. Dat krijg je dan als bonus erbij!
25 februari 2019 at 13:06Het is helpend, al jullie positieve reacties maar ik vind het knap lastig als er weer een pan met kippenborsten op het fornuis staat. Ik zie het leed van de dieren en als we aan tafel zitten en er wordt gulzig van genoten wordt ik er naar van. Maar jullie hebben gelijk want mijn mening wordt op deze manier zeker niet als positieve bijdrage ervaren. Wij zijn nu zeven jaar bij elkaar. In het begin at hij graag met me mee en at hij zelf ook vaak vegetarisch maar dat is helemaal over. ‘In de aanbieding want anders zijn ze voor niks dood gegaan’ is zijn argument. Klinkt redelijk maar het blijft een dood beest dat heeft geleden, om het milieu er nog maar buiten te laten. Toch fijn om te horen dat er meer mensen zijn die hier een weg in zoeken.
1 oktober 2021 at 17:31Ik ben vegetariër die nu zo’n 95% veganostisch eet, mijn vriend is wel gewoon een vleeseter en dit gaat gewoon hartstikke goed samen! Hij vindt het geen probleem en wilt bijvoorbeeld gerechten van mij proeven hoe ik hem zelf ook eet (dus niet perse met wat vleeserigs erbij) en staat er voor open nieuwe dingen te proberen en voor mij vegetarisch/vegan te koken. Hij wilt niet stoppen met vlees eten, wat ook totaal echt niet hoeft van mij, maar is er wel bewust van geworden hoeveel vlees hij eet. Ik ben super gelukkig met hem
25 februari 2019 at 13:33Ik was inderdaad best benieuwd hoe anderen hiermee omgaan. Ik probeer zo vegan mogelijk te leven, en mijn vriend is ook een echte vleeseter.
25 februari 2019 at 13:44In het begin vond hij het best lastig maar alles wordt nu steeds makkelijker. Als hij bijv een restaurant kiest, kijkt hij altijd eerst naar de vega(n) opties. In de supermarkt haalt hij zelf z’n vlees en zoekt voor mij alternatieven. En houdt z’n ogen open voor de ontwikkelingen. Zo nam hij laatst zelf de nieuwe vegan groente plakjes van de AH mee. Kijk schat, echt beleg voor jou. En ja, thuis eet hij ook vega(n) mee. Het zijn kleine stapjes, maar dit werkt inderdaad beter dan iemand iets opleggen.
Wij zijn al heel lang samen.
14 maart 2020 at 17:23Ik vegan en mijn lief een echte vleeseter.
Ik koop en maak zijn vlees en hou nog altijd van hem.
Hij respecteert mijn keuzes en ik de zijne.
Bij uit eten gaan houd hij altijd rekening met mij.
Hij zegt dat er voor hem altijd wel iets is.
En een vegan restaurant vindt hij ook prima.
Nu is hij met mij getrouwd, dus niet elke avond vlees.
Maar ik heb niet de behoefte om hem te veranderen en andersom ook niet.
Respect voor elkaar.
Zelf eet ik vega – met kleine stapjes richting meer en meer vegan – en mijn vriend ook wel vlees. Geen enkel probleem en in praktijk eet hij ook thuis bijna altijd vega. Ik vind het ook niet erg om vlees te bereiden, maar het komt nauwelijks voor dat er behoefte aan is. Respect voor elkaars keuzes op elk gebied is inderdaad heel belangrijk in een relatie.
25 februari 2019 at 14:08Ik vind dit echt heel leuk om te lezen. Ik ben dan wel geen veganist maar vegetariër, en mijn vriend vleeseter, en ik krijg die vraag ook wel eens. Hier gaat het eigenlijk net zo als bij jullie, en respect voor elkaar is idd het allerbelangrijkst. Ik ben sowieso niet van het vingertje wijzen, de tijd dat ik zelf nog genoot van een stukje vlees ligt nog niet eens zo heel ver achter me, dus daar zou ik iemand anders ook zeker niet om veroordelen.
25 februari 2019 at 14:13Wat fijn om dit lezen! Mijn man en zoon eten allebei ook vlees (zuivel en eieren ook). Ik zelf ben pas vegetarier geworden toen mijn man en ik elkaar al 9 jaar kenden, en sinds 2017 ben ik veganist. Inmiddels zijn we al 27 jaar samen en hebben we een zoon van 14 jaar. Ik heb beide heren nooit iets opgedrongen, maar ze zijn nu zelf inmiddels zover dat ze echt veel minder vlees eten, ik denk zo’n 2 keer per week. Tuurlijk zou ik het fijn vinden als ze ook veganistisch zouden gaan eten, maar ik laat ze helemaal vrij in die keuze en ben al enorm blij dat ze heel vaak met mij mee eten! Het is idd net zoals je zegt vaak lastig als je uit eten wilt, of ergens wilt lunchen. Maar ze houden echt rekening met mij daarin en we gaan altijd ergens heen waar er voor mij ook iets is. Leven en laten leven zeg ik alijd!
25 februari 2019 at 14:34Ik ben zelf de enige veganist in mijn familie. Er is verder ook niemand vegetariër. Ik probeer echt respect te hebben voor het feit dat zij veel vlees eten maar ik merk dat ik het toch echt lastig vind en me er niet echt chill bij voel als er vlees gegeten wordt terwijl ik erbij zit. Dit probeer ik los te laten en ik ga ook niet zeuren tegen anderen over wat ze wel of niet eten, maar ik denk dat ik hier echt nog wat in moet groeien als het ware. Ik kan de wereld helaas niet veranderen in mijn eentje en ik vind het moeilijk om me daarbij neer te leggen.
25 februari 2019 at 14:34Ik ben redelijk ver in de overstap van vegatarier naar veganist maar ben (nog) niet zo streng dat ik in 2 verschillende restaurants zou gaan eten. Dus ik schipper af en toe nog een beetje als ik buiten de deur eet en dat is niet zo vaak. Klinkt misschien gek, maar het voelt voor mij niet oké om het bed met een man te delen die vlees eet. In principe komt die geconcentreerde energie van hem af en toe ook bij jou naar binnen…. als je begrijpt wat ik bedoel. Alle, vooral, sappen die op welke manier dan ook in je lichaam komen, (en dan heb ik het niet alleen over eten/drinken) heeft effect op je lijf. Sperma heeft een hoge concentratie DNA van de eigenaar in zich en naar horen zeggen blijft dat minstens 7 jaar in het lijf van zijn partner rondcircelen! (elke cel heeft een maximale levenslengte van 7 jaar). Ik weet het .. het is weird, maar dit is voor mij een big issue bij het kiezen van een partner. Beste lastig; het merendeel is vleeseter, überhaupt is een match al lastig en dan heb je ook nog dát punt wat afgevinkt moet worden! 🙂
25 februari 2019 at 15:33Ik ben al tien jaar lang vegetariër en mijn vriend is gewoon een vleeseter. Thuis eet hij ook bijna alleen vegetarisch, omdat ik vaak kook. Als we uiteten gaan, eet hij wel graag vlees. Dat vind ik helemaal prima. Zolang mensen respecteren dat ik geen vlees en vis eet, respecteer ik hun keuze als ze dat wel eten. Gisteren heb ik trouwens nog toevallig gebarbecued 🙂 Heerlijk al die groentes en salades! Mijn vrienden houden er altijd rekening mee dat er een vegetarisch deel is op de barbecue en zorgen er ook voor dat ze niet met een vleesvork mijn vegetarische eten omdraaien.
Liefs,
25 februari 2019 at 16:47Marloes
Ik probeer zoveel mogelijk veganistisch te eten maar heel af en toe eet ik nog vlees,vooral als ik ergens onverwachts mee mag eten neem ik gewoon wat er op tafel staat.Als we gaan uit eten eet ik vegetarisch als er geen vegan op de kaart staat want dat is nog niet zo ingeburgerd bij ons in de omgeving.Zelf kook ik thuis voor mezelf vegan,voor de dochter zonder melkproducten wegens allergie en de zoon is een vleeseter.Op mijn werk kook ik alles want ja daar moet ik zorgen voor het eten van bewoners met een fysieke en mentale handicap.Ik heb er geen moeite mee om vlees of vis klaar te maken en wijs ook nooit iemand met het vingertje als hij/zij vlees of vis eet.Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf moet maken.
25 februari 2019 at 19:28Wat een herkenbaar verhaal over jou en je vriend. Bij mij is het net zo. Gaat prima samen.
25 februari 2019 at 20:20Bedankt voor dit artikel! Ik ben sinds lange tijd 20% vegetariër, 80% veganist. Mijn vriend eet ongeveer 1x in de week vlees (niet-biologisch) en hier heb ik op het begin wel wat moeite mee gehad. Inmiddels heb ik ontdekt dat het totaal zinloos is om iemand te overtuigen van een bepaald standpunt en hij voornamelijk moet doen wat voor hem zelf goed voelt. Dit open-minded artikel is echt goed om te lezen, bedankt! Leuk om te lezen en erg herkenbaar.
25 februari 2019 at 20:20Wat super om te lezen dat jullie elkaar zo in de waarde laten. Ik denk dat dit ook de beste manier is. Ik ben zelf nog in de overgang naar het veganisme. Wanneer ik zelf kook dan eet hij gewoon op wat ik maak. En als hij kookt dan zit daar soms vlees bij. Grappige is dat hij soms zelf ineens met een vegan saté schnitzel komt aanzetten. Of laatst met een vegan broodje bapao. Ook kaas koopt hij bijna nooit meer, sinds ik het niet eet. Hij vindt het prima of vegan te eten, maar lastig om te bedenken wat hij dan moet koken. Als hij iets lekker vindt wat ik gemaakt heb, dan zal hij dit ook uit zichzelf eens proberen. Tegenwoordig drinkt hij gewoon havermelk in zn koffie. Ook omdat hij geen zin heeft speciaal melk te halen, maar ook omdat hij heeft ontdekt dat dit een prima vervanger is. Inspireren is dus echt beter dan pushen. Elk stapje is weer 1 dichterbij. ?
26 februari 2019 at 00:31“Zolang mensen respecteren dat ik geen vlees en vis eet, respecteer ik hun keuze als ze dat wel eten.”
26 februari 2019 at 16:58Het gaat dus niet om de dieren maar om het ‘respect’ wat JIJ zo graag wilt hebben. Omdat je zó goed bezig bent.
Jesus Christ, wat een lapzwanzengedoe! Laat MIJ dan maar ‘closed minded’ zijn.
Leuk om te lezen dit artikel. Mijn vriend is ook een vleeseter maar als wij samen eten, eet hij altijd veganistisch. Ik heb wel eens gevraagd of hij het vlees niet mist tijdens het avond eten maar gelukkig geeft hij aan dat hij de gerechten zo lekker vindt dat vlees niks extra’s toe zou voegen. Ook al het brood en beleg dat wij in huis halen is vegan en hij maakt zijn Brinta inmiddels met rijstmelk. Alleen als ik een late dienst heb en hij voor zijn eigen eten moet zorgen, eet hij een stukje vlees of soms koopt hij een bakje kwark. In de supermarkt let hij ook altijd op nieuwe vegan producten. Als we dan iets nieuws tegenkomen grapt hij altijd : kijk er komt steeds meer voor jullie soort !
27 februari 2019 at 11:06Heel leuk om te lezen en heel herkenbaar. Mijn vriend heeft van huis uit echt aardappelen, groente, vlees meegekregen, maar sinds we samen zijn eet hij vaak met mij vegetarisch mee en hij vindt het alleen maar leuk dat hij dan nieuwe gerechten eet die hij eerder zelf nooit maakte. We hebben altijd elkaars eetgewoontes gerespecteerd, precies zoals jij ook zegt, hij mag van mij vlees eten wanneer hij wil en hij respecteert mijn keuze om dat niet te doen. De laatste tijd heeft hij zelf minder trek in vlees, omdat hij zich bewuster is van de effecten ervan op het klimaat etc. Dat komt niet door een opgeheven vingertje van mij, maar doordat hij zelf het klimaat erg belangrijk vindt en we open gesprekken kunnen voeren over de uitwerking van de vleesindustrie hierop. Respect is key! En hij vindt de verse vegaburger van AH vegetarisch lekkerder dan een echte hamburger. ❤️
1 juni 2019 at 13:39Ik zie jammergenoeg maar een paar reacties van mensen die meer geven om dieren dan de smaakpapillen van hun partners. Mijn partner is nog niet eens vegetarier, en ik ben vegan. Ik leerde hem kennen toen ik al vegan was, en ik wist dus hoe de vork in de steel zat. Hij eet heel veel mee met mij, maar soms haalt hij vis, en kaas is er altijd in huis. Soms boter, en goddank hebben we zelf kippen (ook niet geweldig, maar ze kunnen doen en laten wat ze willen) voor de eieren. Respect voor vlees eten of andere dierlijke producten eten heb ik niet, helemaal niet, maar ik heb inmiddels ook wel geleerd dat een glimlach en positiviteit meer bereiken dan gekanker. Dus hou ik m’n mond. Of ik bied alternatieven aan. Ik realizeer me ook dat hij heeeeeeel veel minder dierproducten eet, en door mij zijn er geen dier-geteste producten etc in huis, en daar herinner ik mezelf aan op het moment dat het me steekt. Maar ik begrijp niet zo goed dat ‘respect’-idee. Martel een hond en je raakt het respect van iedereen kwijt, maar eet een kip en da’s allemaal nog goed. Neuh, beetje halfslachtig vind ik dat. Maar, zoals ik zei, met me de tong afbijten bereik je soms meer dan met je tong uitsteken 😉
6 juni 2019 at 08:32Ik ben het eigenlijk wel eens met Irene, in de zin dat ik vind dat je niet echt respect hoeft op te brengen voor het feit dat anderen wel vlees eten. Als je weet hoe het er in de vleesindustrie aan toe gaat verdient dat zeker geen respect! Aan de andere kant leef je natuurlijk met je partner en houd van hem of haar. Het zal ook verschil maken om welke reden je vegan bent. De ‘healthy’ vegan zal hier minder moeite mee hebben dan de ‘ethical’vegan. Mij lijkt het lastig…
31 mei 2020 at 09:10Ik heb er weinig respect voor als mensen (willens en wetens) de planeet kapot maken en bijdragen aan dierenleed. Sommige mensen zijn zich niet bewust van die impact, maar mijn partner wel. Hij koos een jaar geleden voor een vegetarisch voedingspatroon en daar ben ik heel erg blij mee. Sinds april ben ik veganist en hij eet lekker vegan mee thuis: geen dierlijk product dat hier het huis in komt. Hij geeft aan ooit vegan te worden, maar daar nog niet aan toe te zijn en dat vind ik heel fijn. Ik vind het knap van je dat je de keuze van Fabien kan accepteren en tegelijkertijd is er voor mij een verschil tussen respect voor mijn medemens en het goed- of afkeuren van hun keuzes. Respect heb ik voor iedereen, maar de keuze om dierlijke producten te eten keur ik af. Betekent absoluut niet dat ik met mijn vingertje loop te wijzen, ik vertel bijna alleen over veganisme als mensen erom vragen.
5 januari 2021 at 11:05