Negen en dertig. Dat word ik morgen op 30 augustus. Vorig jaar schreef ik dit artikel vlak voor mijn verjaardag met 37 dingen die ik in 37 jaar geleerd heb. Nu ga ik mijn zegeningen tellen. Omdat 39 er een beetje veel zijn (al zou het me vast lukken, want ik ben een lucky bastard die weinig te klagen heeft) hou ik het er bij 10.

1. Mijn steun en toeverlaat – mijn lieve vriend Fabien, die ik begin vorig jaar leerde kennen en niet meer zonder zou kunnen of willen!

2. Onze lieve katten – stuk voor stuk geweldige personalities die me dagelijks doen lachen en vertederen. Volgen jullie ze al op Instagram?

3. Mijn fijne huis – al 17 jaar lang woon ik hier en al 17 jaar lang met zoveel plezier. Elke dag een beetje meer, lijkt het.

4. De groei van wateetjedanwel.nl – de stijgende lijn in bezoekersaantallen, de mooie samenwerkingen met bedrijven en merken en de vooruitgang in het algemeen: ik vind het elke dag weer een feestje om hier aan te werken!

5. De draai die ik heb gevonden in het veganisme – het zit sinds 1 april (geen grap) inmiddels zo in mijn systeem: ik wil niet anders meer!

6. De Kralingse Plas zo dichtbij – zowel de plas als het aangrenzende Kralingse Bos zijn op nog geen 10 minuten lopen gelegen van mijn huis. Ik kom er graag en vind het daarom zo fijn dat het zo dichtbij is!

7. Mijn favoriete tijd van het jaar is bijna aangebroken: de herfst! Even in de mood komen (terwijl ik dit schrijf is het buiten 28 graden) met wat plaatjes van vorig jaar:

8. Ik ben bijna verlost van mijn tattoo – al vele jaren erger ik me aan de tattoo die ik liet zetten toen ik een tiener was: een Chinees teken op mijn rechter bovenarm. Toen helemaal superhip… sorry voor als jij er ook zo een hebt en er wel blij mee bent maar inmiddels vind ik het echt een beetje tokkie-esque. Sinds het voorjaar van vorig jaar zit ik in een traject om ‘m te laten weglaseren zoals je hier kon lezen. Eitje, dacht ik. Nou, niet dus. Er zijn aardig wat behandelingen voor nodig geweest inmiddels en die doen behoorlijk zeer. Op dit moment is de tattoo voor het grootste gedeelte weg en staat een hopelijk laatste afspraak gepland voor in oktober om de resten weg te laseren. Ik zie er nu al tegenop: hoe meer behandelingen ik heb gekregen hoe pijnlijker het lijkt te worden. Maar, het is voor het goede doel!

9. De tattoo waar ik wel blij mee ben – is die ik in dezelfde periode vorig jaar liet zetten, net na het overlijden van mijn moeder. Ik wilde een mooie symbolische tattoo en toen ik deze zag wist ik: dit is ‘m. Hij staat voor mijn oneindige liefde voor mijn moeder. Ik ben er nog altijd heel blij mee.

10. Mijn haar – gelukkig is er na het artikel in februari dit jaar geen update meer gekomen rond het onderwerp Alopecia Areata: de benaming voor haaruitval. Ineens bleek ik twee kale plekken op mijn hoofd te hebben, waar ik enorm van schrok. De huisarts kon me niet gerust stellen, want hoewel het waarschijnlijk door stress kwam en het weer aan zou groeien, kon het haar ook wegblijven en erger nog: meer kale plekken ontstaan. Voorgoed! Godzijdank is dat niet gebeurd en is het haar terug gegroeid. Zo zie je wat stress met je lichaam kan doen.

Zo. Tien blessings. En dan nu op naar de 39!