Op 1 april dit jaar begon mijn switch naar veganisme, na het goed doorstaan van de VeganChallenge besloot ik: ik ga het gewoon proberen om te kijken of het lukt om vegan te blijven. En dat lukt me nu prima sindsdien. Beetje bij beetje loop ik wel tegen dingen aan waarvan ik me nu pas realiseer ‘verrek…dat kan nu dus ook niet meer’. Zoals slasaus, dat ik als enige at (van huis uit gewend) bij stamppot rauwe andijvie. Of zure room bij chili sin carne en taco’s. Of magnums. Nu at ik die niet heel vaak, want word on the street is dat zo’n magnum gelijk staat aan een pakje boter al blijkt dat na een rondje googlen wel erg overdreven. Maar lekker is het wel, en dan mijn favoriet graag: wit. Het inspireerde me om zelf aan de slag te gaan en een vegan versie te maken. En ik kan je vertellen, die is heel goed gelukt! Zo lekker, dat ik ze eigenlijk Mag-noms wil noemen. Nom nom nom!
