Woensdag 23 augustus 2017
Aan het eind van de middag ga ik richting de stad: daar heb ik een afspraak met de kapper. Een paar uurtjes verplichte relax tijd met tijdschriften en thee. Ik kan er weer even tegenaan!

Ik vind het fijn om zo laat in de middag naar de kapper te gaan. Het is dan vrij rustig overal en ook in de salon zelf. Meestal ben ik er wel een paar uur zoet en heb ik tegenwoordig als traditie ingesteld dat ik na afloop ga eten of eten meeneem bij Spirit, dat op een paar minuutjes loopafstand is gelegen. Fabien heeft daar deze keer ook wel oren naar en komt nadat ik klaar ben bij de kapper naar me toe in de stad. We eten heerlijk bij Spirit en nemen bij koekjesdeegsalon Baker’s Dough een toetje. Ik was de vorige keer niet heel enthousiast over de vegan optie, maar gek genoeg vond ik ‘m deze keer wel lekker. Nog steeds niet het soort koekjesdeeg dat ik had verwacht, maar smakelijker dan mijn eerste kennismaking.

Even na negenen wandelen we richting de metro en passeren de Markthal. Het is al donker, wennen! Het is alweer wat maanden geleden dat ik de Markthal by night zo zag.

Vrijdag 25 augustus 2017
Vandaag zijn we toerist in eigen stad: beiden bloggen we een jaar lang voor de Rotterdampas. Al eerder schreef ik over hoe leuk zo’n pas is, vorig jaar had ik er voor het eerst eentje. Vandaag stappen we aan boord van de Spido en maken een mooie tocht over het water.

Daarna lopen we naar de Witte de Withstraat, waar ik even de Spar binnenloop. Ik had namelijk gehoord dat hier net als bij ‘mijn’ Spar in Kralingen allerlei vegan producten verkocht worden! Helaas is de Spar in mijn wijk er trouwens mee gestopt alweer inmiddels. Zo jammer. Gelukkig kun je in de Witte de Withstraat nog wel terecht voor allerlei plantaardig lekkers!

Zaterdag 26 augustus 2017
Vandaag reizen we af richting Antwerpen. Natuurlijk eerst een stop bij één van mijn favoriete winkels: Maisons du Monde. Hier verkopen ze alles voor in huis: kasten, borden, glazen, stoelen, schilderijen, enzovoort! Alles is heel hip en modern en het meeste is heel betaalbaar. Ik koop er een paar mooie spulletjes zoals een bord, placemat, glas en dienblad. Yay!

In Antwerpen parkeren we de auto en wandelen richting het centrum. Heerlijk, zo’n dag waarop niks moet en we alle tijd aan ons zelf hebben. We zijn allebei dol op Antwerpen, het is zo fijn om hier weer te zijn! Wanneer we een tweedehands winkel inlopen waarvan de voordeur volgeplakt is met stickers, kan ik het niet laten en plak er eentje van wateetjedanwel.nl bij. Naast die van ‘diervriendelijk vlees bestaat niet’, perfect toch?

We lunchen bij Lombardia: the vegan place to be in de stad Antwerpen. Hier wilde ik al zo lang eens wat eten! We bestellen allebei een heerlijk vers gemberdrankje en een broodje burger. Zalig. En zoveel vegan opties, geweldig gewoon. Aanrader!

Aan het eind van de middag wandelen we terug naar de auto en rijden we naar de Carrefour, een grote supermarkt. Heerlijk om daar doorheen te struinen. En wat boffen we dat er dat allebei zo fijn vinden. De meeste mannen doe je hier doorgaans geen plezier mee, toch?

Wat een geluk: er is uitverkoop! Naast wat spotgoedkope spulletjes voor in huis slaan we onze alleen-in-België-te-koop favorieten in, zoals Oasis limonade. Heerlijk! Bij Carrefour kun je terecht voor aardig wat vleesvervangers. Lang niet alles is vegan maar toch: nice. Het schap is verhuisd en heeft een nieuwe plek gekregen. Zo te zien zijn ze er alleen nog niet aan toe gekomen om het bord erboven ergens anders op te hangen. 😉

Het toetjesschap is heel uitgebreid: niet zo divers als we in Frankrijk zagen (toetjes galore daar) maar hier kunnen ze er ook wat van. Goed om te zien dat er ook hier veel vegan keus is: veel meer soorten van Alpro dan wij hebben en ook voor vegan ijsjes kun je hier je lol op!

En dan wandel ik met de winkelwagen een pad uit richting de kassa’s. Mijn keel knijpt dicht: ik ga in gedachten direct een jaar of tien terug in de tijd. Het uitzicht lijkt precies op dat van toen, inclusief typische grote-supermarkt-gebliep-van-de-vele-kassa’s. Mijn moeder en ik deelden een liefde voor de grote supermarkten in Amerika. Tijdens vakanties in Florida stond er minstens 1 uitgebreid bezoek aan de lokale Walmart op de agenda, waar we beiden met een gelukzalige grijns ieder achter een eigen winkelwagen ons voortbewogen door de oneindig lange winkelpaden. Even was ik daar weer terug: ik miste haar ineens weer zo ontzettend. Helemaal in combinatie met de display die uitgestald stond voor de kassa’s: vol poppetjes van Disney. Die had ze fantastisch gevonden en er waren er minstens twee in haar winkelwagentje beland, for sure.

Rond half acht stappen we weer in de auto en rijden weer naar huis. Onderweg probeer ik een slokje van Fabien’s cola light. Ik ben sinds 1 januari dit jaar gestopt met het drinken van cola light: ik was er behoorlijk verslaafd aan. Het gekke is dat cola light het enige drankje is dat me niet lijkt te vervelen. Ik kan het elke dag drinken, no problem. Maar ja, dat is dus juist de problem. Sinds 1 januari haal ik het niet meer voor mezelf in huis en drink ik buiten de deur meestal sprite of water. Ik was benieuwd, zou ik het nog lekker vinden? Could have known: heerlijk. Niks veranderd. Damn you, Coca Cola. Wat stoppen jullie toch precies in dat heerlijke bruin gekleurde goedje dat het zo onweerstaanbaar maakt? Anyway, natuurlijk ga ik niet het pad af. Het is bij dat ene slokje gebleven. Padapapapa, I’m loving it.